Her Yaştaki Çocuk Eğitiminde Örneklerle Disiplin Kuralları ve Yöntemleri Nasıl Olmalıdır?

Günümüz ailelerinin yoğun hayatları, çocukları yetiştirme şekillerini de etkiliyor.

Hafta içi iş telaşı, haftasonu dinlenme ve ev telaşı derken ebeveynler çocuklarıyla yeterince ilgilenemiyor. Bu da çocukların sözünün geçtiği bir aile yapısına kapı açıyor.

Çocukların bu serbest halleri davranışlarda disiplin problemlerini de beraberinde getiriyor.

Psikolog Şeyda Özdalga, disiplinin ana kuralı ve örneklerle disiplin yöntemlerini anlattı.

Ana kural

“Çocuğum söylediklerimi hiç dinlemiyor.”,

“Başkalarının yanında sanki huyu değişiyor.”,

“Ne yaptımsa televizyonun karşısında yemek yemesini engelleyemiyorum.”,

“Ben söylemeden dişlerini fırçalamıyor.”,

“Lokantada devamlı etrafta dolaşıp duruyor.”,

“Tutturduğu bir şeyi ne yapıp edip aldırıyor.”,

“Her şeyi ağlayarak istiyor.”…

Çocuğun davranışları birer sonuçtur. Mizacı, gelişim özellikleri, anne-baba ve ya kın çevre tutumları, istek ve ihtiyaçlarının yeterince ve doğru bir şekilde karşılanmaması ve iletişim yanlışları nedeniyle istenmeyen davranışlar gelişebilir.

Disiplin, çocuğun eğitimindeki sağlıklı tutum ve kuralları oluşturur. Bu kuralları oluştururken olumlu davranışları pekiştirmek, olumsuz olanları değiştirmek ve düzeltmek hedeflenmelidir.

Disiplinde dikkat edilmesi gereken 5 nokta


1– Kuralları çocuğun yaşına, kişiliğine ve özel durumlarına göre ayarlayın:

2-4 yaşındaki benmerkezci dönemde olan bir çocuğun isteklerini diretmesiyle, 6 yaşındaki bir çocuğun diretmesi arasındaki fark değerlendirilmelidir. Ya da hasta olan çocuğun davranışları, o anki durumuna göre düzenlenmelidir.


2– Çocuğa kuralların nedenini izah edin:

“Sofrada hep beraber yemek yemek istiyoruz.”,

“Dişlerini fırçaladığında daha sağlıklı ve güzel dişlerin olacak.”,

“Yemeğe çağırdığımda geç gelince yemeğin soğuyor, lezzeti değişiyor.”,

“Odan dağınık olunca aradıklarını bulmakta zorlanıyorsun.”,

“Önce sokakta oynayıp, sonra ders çalışırsan çalışmaya istek ve enerjin azalır.”

gibi yaklaşımlarla kuralın nedenleri açıklanmalıdır.


3– Kendisinden beklenen davranışı açık bir dille ayrıntılı olarak çocuğa anlatın: 

“Yatmadan önce dişlerini fırçalamanı bekliyorum.”, 

“Benden ağlayarak bir şey istediğinde yapmayacağım.”, 

“Misafirler gelince, onlara merhaba, hoş geldiniz, nasılsınız denir.”, 

“Arkadaşın hediye verince, hemen yanında açıp, teşekkür edilir.”, 

“Yemekte cep telefonunla mesajlaşmanı istemiyorum.” 

gibi beklenen davranışın tanımı yapılmalıdır.


4– Ona kuralların uygulanmasında aktif rol ve sorumluluk verin: 

Önce beceriyi öğretip sonra uygulamasına fırsat verilmelidir: 

“Bak dişlerini, yemekten sonra, aşağıdan yukarıya en az 60 saniye, 60’a kadar içinden sayarak fırçalayacaksın. Haydi bakayım, nasıl yapacaksın.”, 

“Sofrayı kurmama yardım için bekliyorum.”,

“Odandaki Legoları şu kutuya, kağıtları şu çekmeceye koyacaksın.”

gibi uygulama fırsatları yaratın.

5– Çocuk beklenen davranışı gösterdiği zaman hemen takdir edip memnun olduğunuzu belirtin:

“Yatağını toplaman çok hoşuma gitti.”,

“Yardım ettiğin için teşekkür ederim.”,

“Zamanında yatınca bak dinlenmiş olarak kalktın.”,

“Kitap okumandan dolayı çok mutluyum.”,

“Güler yüzlü olmak seni ne kadar güzelleştiriyor.”

gibi olumlu geri bildirimler o davranışın devamını sağlar.


Sorun olan davranıştan önce

Önleyici açıklamada bulunun, beklentilerinizi açık dille önceden çocuğa söyleyin.

Ortamı değiştirin ve çocuğa uygun hale getirin.

Ağlayarak oyuncak diye tutturursa, onu oyuncakçıdan çıkarmak gibi. 

Beklenen davranışlara anne ve baba olarak örnek olun.

Bağıran bir model varsa o da bağıracaktır. 

Çocuğunuzun iyi alışkanlıklar geliştirmesine yardımcı olmak için yol gösterin ve yaptığı zaman takdir edin.


Sorun olan davranış sırasında

Sorun olan davranışın nedenini düşün. Gerçek bir istek ve ihtiyaçtan kaynaklanıyorsa öncelikle bunları karşılamalısınız.

Kardeşini kıskandığı için tırnağını yiyen bir çocuğun bu davranışının düzelmesi için öncelikle sevgi ve ilgi ihtiyacı değerlendirilmelidir.

Yapıcı bir çözüm yolu ve alternatif gösterin: “Yemeğini yedikten sonra dondurma yiyebilirsin.”, “Ödevlerine önce bildiklerinden başlayabilirsin. Bilmediklerine beraber bakarız.” gibi…

Ailenin bireyi olarak duygularınızı ve kabul edilmez davranışın kendi üzerinizdeki etkilerini açıklayın: “Eşyalarını etrafa attığında, toplamak için çok zaman harcıyorum.” gibi…


Sorun olan davranıştan sonra

Kabul edilmez davranışın etkilerini göstererek pişmanlık duymasını sağlayın: “Ödevini unuttuğun için, okula ödevsiz gideceksin demektir.”

Çocuğun kabul edilemez davranışının sonuçlarını yaşamasına müsaade edin: “Döktüğün boyaları, temizlemeni bekliyorum.”


İstenen davranışlara doğru disiplin

Olumsuz davranışı “farkında olmadan” ödüllendirmeyin.

Daha geç yatmak isteyen çocuğunuza, “Hayır şimdi yatıyorsun!” deyip sonra oyalanmasına göz yummak, ısrarlarına teslim olmak ona daha sonra da bu şekilde davranmayı öğretecektir. “Hayır” lar “Havet”e yani “evet”e dönerse, istenen davranış yerleşmez. Bu konuda eşlerin de ortak, kararlı yaklaşımı olmalıdır. Aile büyüklerinin bu kuralı bozmalarına izin verilmemelidir. 

Olumsuz davranışa dikkat gösterin, yaptırımlar uygulayın. Yaptırımlarda dozu aşmamalı ve yapılan olumsuz davranışın şiddetine ve niteliğine uygun bir yaptırım uygulanmalıdır. Televizyon izleme süresini aştı diye tüm hafta sonu televizyondan mahrum etmek veya arkadaşıyla kavga eden çocuğa bilgisayar oynamama cezası vermek, bu tür davranışların şiddet ve niteliğine uygun değildir. Yaptırım, uygunsuz davranışın hemen ardından gelmelidir. Yaptırımın nedeni çocuğa mutlaka anlatılmalıdır ve kesinlikle fiziksel şiddet uygulanmamalıdır.