Evli bir çiftin sosyal medya paylaşımlarını düşünün.
Evde hazırlık safhası uzun sürüyor.
Evden sinemaya gitmek için çıkıyorlar.
Adam karısına geç hazırlandığı için kızıyor.
Asansörde tartışma çıkıyor ve tartışarak asansörden iniyorlar.
Arabalarına biniyorlar ve yolda trafik sıkışıyor.
Adam bir yandan kendisini sıkışan trafiğe sinirleniyor, bir yandan da geç kalmalarına sebep olan karısına kızıyor.
Park yeri bulamayıp bir on dakika da öyle yollarda dolaşıyorlar ve tam bir sinir harbi yaşıyorlar.
Film de iyi çıkmıyor ve
hoşlarına gitmiyor. Çıkışta bu sefer kadın, kötü bir film seçtiği için eşini suçluyor.
Tartışarak eve dönüyorlar.
Şimdi gelelim sosyal medyaya.
Siz bu çiftin arkadaşı olduğunuzu düşünün.
Evinizde pijamalarla huzur içinde oturuyorsunuz.
Bu arada Instagram veya Fecebook'a arkadaşınızın fotoğrafı düşüyor.
İki tane gülen yüz, kucakta kocaman bir patlamış mısır paketi, arka planda filmin afişi.
Fotoğrafın altında şöyle yazıyor;
“Harika bir bahar akşamı, enfes bir film, patlamış mısır ve aşkım.”
Cümlenin sonunda bir de kalp var.
Moraliniz bozuluyor. “Ben evde atletle oturuyorum. Millet nasıl da eğleniyor!” diye canınızı sıkıyorsunuz.
İşte sosyal medyanın illüzyonu ve aldatmacası bu.
Herkes ucu bucağı olmayan bir podyumda gösteri yaparak ha bire poz veriyor.
Seyirciler de bu büyük oyununa katılmaya çalışıyor ve ha bire diğerlerine özeniyor.
Sosyal medyada mutlu gözükmek için harcanan çok büyük bir uğraş, gayret var.
Ama ekranda bu gayret ve uğraşılar gözükmüyor.
Stanford Üniversitesinde konuyla ilgili çalışmalar yapan araştırmacılar işte bu durumlar için bir kavram geliştirmişler; “Ördek Sendromu.”
Ördekler gölün üzerinde hiçbir çaba sarf etmiyormuş gibi, rahat ve dingin bir şekilde yüzerek süzülürler.
Gölün altında kalan ayakları bir makine gibi çalışır ama dışarıdan bakınca hiç belli olmaz.
Sosyal medyada mutlu gözükmek için yapılan uğraşılar yani suyun altında kalan kısımlar da ekranda gözükse, inanın kimse moralini falan bozmaz diğerlerine özenmez.
